Ebook: جادوی نوشتن

قلم به دست گرفتن و نوشتن مکنونات قلبی یک نیاز است؛ نیازی انکارناپذیر، شایسته ی مقام انسان و بایسته ی یک جامعه ی آرمان گرا و هنر ورز. این نیاز قبل از هر چیز برخاسته از یک تنهایی فلسفی ـ عرفانی در زیستن رنج آمیز انسان بر کره ی خاکی است؛ داستان تأمل طلب و انگیزاننده ی نی مولانا؛ «نی ببریده از نیستان»، با سینه یی شرحه شرحه از فراق.
« بشنو این نی چون شکایت می کند
از جدایی ها حکایت می کند
کز نیستان تا مرا ببریده اند
در نفیرم مرد و زن نالیده اند
سینه خواهم شرحه شرحه از فراق
تا بگویم شرح درد اشتیاق».
...
نگره های فلسفی در چرایی و فرجام خلقت انسان، شکوه های سوزناک «جدایی»، و مویه های عاشقانه، ناگزیر، «سینه های شرحه شرحه از فراق» را به «شرح درد اشتیاق» حاجت مند خواهد کرد. آنها را بر آن خواهد داشت تا از «نیستان» نی ببرند و آن را به خامه بدل سازند، در آمه ی خون فروبرند و نوشتن بیاغازند.
این کتاب برای نگارندگان چنینی است. از این رو به زبانی نوشته شده كه ساده و همه فهم باشد ، اهتمام آن ، نه غور در مباحث دشوار فنی و تخصصی ، كه پاسخ به نیازی مبرم است. بنابراین نباید انتظار داشت حیطه یی گسترده مانند نویسندگی؛ [با تمام شاخه ها و زیرمجموعه های آن] را به تمام و كمال به نقد بكشد. این مهم، هرگز و هرگز در توان این قلم نیست. غرض در میان نهادن تجارب و رهنمودهایی ست كه امیدمندیم ارائه ی آن، گرهی ازكار مشتاقان بگشاید.
بااین تعریف ، كتاب حاضر را دست نویس های پراكنده ، آموخته ها [و نه آموزه] های جسته ـ گریخته و آزموده های محدود نگارنده یی قلمداد كنید كه بر سر آن بوده با به شراكت گذاشتن دستاوردهای خویش ، راه را با دیگران و با مدد آنان طی كند. تصریح می كند كه خود همیشه نوآموز است و بیش از سایرین ، برای آموختن تمام عمر، پوزار می کشد ـ با کشکول اشتیاق، دریوزه وارـ به هر دیار؛ و کوبه می ساید به هر بسته در، با انگشتانی بی قرار.
نگارنده ی بر آن است صفحات این کتاب را همچنان باز نگهدارد تا ـ در یک کار مشترک ـ با تجربه ها و رهنمودهای عاشقان قلم، غنی و کامل گردد
ترک گدایی مکن که گنج بیابی
از نظر ره روی که در گذر آید
صالح و طالح متاع خویش نمودند
تا که قبول افتد و که در نظر آید
چشم امید دارم استادان ادب، شاعران و نویسندگان این مرز پرگهر و تمامی ادب دوستان صاحب دل، بزرگوارانه بر سر من منت نهاده و کاستی های این وجیزه به این حقیر یادآور شوند؛ که بسا موجب امتنان و خرسندی خواهد بود.
کمال همنشین در من اثرکرد وگرنه من همان خاکم که هستم