Ebook: Morpho-syntactic Features of Mahri Language in Yemen: An Ethno-narrative Study

Due to the requirement of UNESCO (1993) which recommended by adopting the ‘Endangered languages Project’, the current study aims at analyzing the morpho-syntactic features of Mahri language. The tribal language of the minority group people in Yemen, this language deliberately receives a great deal of ignorance which may lead to the extinction of this oral heritage, Simeone-Senelle (1997) and Rubin (2010). Certainly, this research report is limited to demonstrate the interface between morphology and syntax, focusing on how the formal features in a language are embedding in words, creating relationship among phrasal structures and affecting the typological word order of the sentences. To relate Mahri with the ideology and the sociocultural contexts in a society, this report conducts two methods the narrative approach and ethnographic approach, where the native speaker researcher randomly selects the naturalistic data and sentential structures from typical written texts precisely, storytelling and lyric poems. Establishing Chomsky’s X-bar Theory as the study analytical tool, the results show that indeed Mahri is highly morphological language which composes different types of agreement features such as gender, number and person features and in addition to syntactic features which represent by nominative, accusative, dative and genitive cases. Regarding to the fact that there is no asymmetry between subjects and predicates, it is found that the syntactic word order in Mahri language is deemed to be optional. Overall, the findings of the study are hoped to contribute and add new facts to the missing linguistic knowledge in field of linguistics and Semitic studies which Mahri is a single branch of this largest group in Western Asia.

Menurut keperluan UNESCO (1993) yang menyarankan supaya ‘Projek Bahasa-bahasa Terancam’ dipelopori, matlamat kajian ini adalah untuk menganalisis ciri-ciri morfo-sintaksis dalam bahasa Mahri. Bahasa puak yang ditutur oleh kumpulan minoriti di Yaman ini sangat kurang menerima perhatian yang mungkin boleh membawa kepada kepupusan warisan lisan ini, Simeone-Senelle (1997) dan Rubin (2010). Laporan penyelidikan ini semestinya terhad kepada pemaparan ruang hubung antara morfologi dan sintaks, bertumpu kepada ciri-ciri formal dalam bahasa yang tersirat dalam perkataan, yang membentuk perhubungan antara struktur frasa serta mempengaruhi turutan perkataan secara tipologi dalam ayat. Untuk mengaitkan Mahri dengan ideologi dan konteks sosiobudaya dalam masyarakat, laporan ini menjalankan dua kaedah: pendekatan naratif dan pendekatan etnografi, yang mana penyelidik ini yang juga penutur asli bahasa ini telah memilih data dan struktur ayat sebenar secara rawak daripada teks bertulis yang tipikal, khususnya cerita dongeng dan puisi lirik. Dengan menggunakan teori X-bar oleh Chomsky sebagai alat analisis kajian ini, hasil penyelidikan menunjukkan bahawa bahasa Mahri sangat bersifat morfologi yang terdiri daripada pelbagai jenis ciri-ciri kesesuaian seperti jantina, angka dan manusia selain ciri-ciri sintaksis yang diperlihatkan melalui kasus nominatif, akusatif, datif dan genetif. Menurut hakikat bahawa subjek dan predikat tiada simetri, telah didapati bahawa turutan perkataan sintaksis dalam bahasa Mahri dianggap sebagai pilihan. Secara keseluruhannya, hasil kajian ini diharap dapat menyumbang serta menambahkan maklumat baru kepada kekurangan dalam ilmu bidang linguistik dan kajian Semitik yang mana Mahri merupakan satu cabang daripada kumpulan terbesar di Asia Barat.